با عرض سلام خدمت جناب امین سعادت! فرمودید: "در مصرع اول که حرفی از روز یا شب بمیان نیامده که جوابش شب رو بودن و از راه دیگر آمدن باشد!"

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب hyperlinkرونوشت نشانی حاشیه  

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب urlرونوشت نشانی حاشیه  

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب website linkرونوشت نشانی حاشیه  

شعر همه شعرا بخصوص مولوی،حافظ وسعدی هنگام معنی ویا تفسیر یقینا" آن چیزی نیست که معنی ویا تفسیر میشود. بلکه یک احتمال وخیال هست شاید هم درست اما مطلق همان نیست که مد نظر شاعر بوده یکی این شعر را به امام اطلاق میدهد یکی به معشوقه خیالی ویکی هم عرفان ویا فلسفه و.

او خود روشِ بنده پروری و دلجویی از بندگان ِ فرمانبردارش را می‌داند وبه موقع عنایت وتوجّه خواهدنمود. تو بندگی چو گدایان به شرط ِمُزد مکن که خواجه خود روش ِ بنده‌پروری داند.

شهرسب در ‫۸ سال و ۲ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۵ نوشته:

خداوندگار آواز: سیاوش در ‫۸ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۶ دی ۱۳۹۴، ساعت ۱۱:۲۲ نوشته:

حسن در ‫۹ سال و ۵ ماه قبل، جمعه ۱۵ اسفند ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۰۲ نوشته:

وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب) قالب شعری: غزل منبع اولیه: ویکی‌درج تصاویر مرتبط در گنجینهٔ گنجور و نسکبان جمع شود / باز شود منبع کاغذی گنجور

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب backlinkرونوشت نشانی حاشیه  

حسن حاجی زاده در ‫۶ سال و ۹ ماه قبل، یکشنبه ۱۴ آبان ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۱۹ more info نوشته:

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب website linkرونوشت نشانی حاشیه  

replyپاسخگویی به این حاشیه flagگزارش حاشیهٔ نامناسب urlرونوشت نشانی حاشیه